Lieve allemaal,

De tijd vliegt hier voorbij, wat mij weer een reden geeft voor een nieuwe blog.
Ondertussen voelt Australie al  aardig als een ‘thuis’ en zit ik helemaal in mijn ritme hier.

De maand juli zijn we gestart met 3 weken kidscamp zoals ik vertelde in mijn vorige blog.
Drukke en lange dagen , ’s Ochtends starten we rond kwart voor 8 en vaak eindigden we rond 9 uur ’s avonds. Behoorlijk lang maar zeker erg gezellig met verschillende groepen kinderen.  Leuke gesprekken gehad met de kids en soms ook zeker lachwekkend. Want ja ik ben een Nederlander en dat is best intressant, zo kreeg ik bijzondere vragen zoals : maken koeien een ander geluid in Nederland? Hoe ze erbij komen geen idee maar het bracht mij een lach op m’n zicht. Nadat ik ze heb uitgelegd dat de dieren toch echt dezelfde geluiden maken als hier , heb ik ze een klein beetje Nederlands geleerd. En dat is ook een hilarisch iets, zo kunnen ze schuim niet uitspreken zoals wij doen wat leide tot veel lachbuien bij te kids. Al met al 3 gezellige maar vermoeiende weken.

Na een paar dagen wat meer rust begon voor mij weer een nieuw avontuur, op naar Ballina!
Ik mocht namelijk mee als Assisten van Annie voor een trailride examen die ze moest afnemen, tevens gingen Lucy en Gee ( werknemers van Yarrabin) mee  om het examen te maken. Dus vanaf de ranch op naar Sydney om vanuit daaruit de vliegen naar
Ballina. Een korte vlucht van een uur, met een prachtig uitzicht bracht ons al gauw te plaats. Hier was het een stuk warmer en groener dan bij ons. Vanaf het vliegveld werden we opgepikt met de auto, waarna we eerst een kijkje gingen nemen op een ander paarden bedrijf.  Erg leuk en intressant om te zien, daarna al gauw verder naar ons verblijf adres. Dit was ook een paardenbedrijf met 2 mooie blokhutjes waarin wij konden verblijven, super aardige mensen en een mooie locatie.

De volgende dag kennismaken met  de kandidaten en een theorieles, gelukkig is mijn engels tegenwoordig aardig goed dus ik kon de les mooi mee volgen om wat informatie op te doen. In de middag een praktijkles, wat dus inhoud een trailride  te paard. En nee dit maal niet in het bos of door de bergen maar over een prachtig strand met super blauw zeewater. Er was verder niemand op het strand behalve wij dus we konden volop genieten van het prachtige uitzicht. Het hoogtepunt was dan ook wel toen we een walvis in de zee spotten! Jawel een walvis!  Dit was toch wel even heel gaaf, zittend op je paard en in de verte een walvis te zien, wat wil een mens nog meer :)   Daarna de dag afgesloten met een gezellige bbq.

De volgende dag was het dan tijd voor het examen voor de kandidaten, ik mocht mijn acteer talenten even laten zien in de praktijkles als assistent. Ook deze keer weer een rit op het strand terwijl de walvissen in de verte zwommen. En ’s middags moesten ze een theorie examen afleggen terwijl ik in de zon mijn boek kon lezen. Ja mensen zoals je leest ik heb het behoorlijk zwaar.
Al met al na 2 leerzame dagen was het weer tijd om terug te gaan, weer veel nieuwe mensen ontmoet, nieuwe dingen geleerd en weer prachtige herinneringen gemaakt. Na een vertraagde vlucht en lange autorit weer heelhuids aangekomen op de ranch.

De afgelopen weken besteed met dagelijkse werkzamenheden zoals onze heuze familie van lammetjes, normaal hebben we max 2 maar ondertussen hebben we  4 lammetjes rondhuppelen die we met de fles voeden. Daarnaast onze werkzaamheden met en rondom de gasten zoals de trailritten. Die ik nog steeds met plezier maak want wauw het is en blijft altijd mooi deze omgeving. Ondertussen ken ik ook wat routes en leid ik de ritten dan ook met plezier.

Zoals jullie lezen vermaak ik me dus nog steeds volop en past het werk helemaal bij mij.
Gelukkig zijn ze ook blij met mij in hun team, zo kreeg ik te horen dat ik niet weg kan gaan en gewoon moet blijven rest van het jaar of gewoon voor altijd. Opzich een heel aantrekkelijk aanbod want Australie is toch echt mooier dan Nederland, prachtige stranden, bossen, bergen. Oftewel gewoon alles qua natuur en dan ook nog de vriendelijke mensen. Maar wees gerust lieve mensen, thuis heb ik mijn dierbare familie, vrienden en dieren die ik toch echt niet voor altijd kan missen. Dus ik komt uiteraard terug, tenzij iedereen gewoon overkomt naar Australie dan is het probleem opgelost.

Al met al het is hier nog steeds geweldig, en ik blijf dan ook nog even volop genieten van mijn avonturen die ik hier beleef.

Tot gauw allemaal.

Liefs Lian